27. DJ Danger

Minęły dwa tygodnie od spotkania z Kevinem, na którym wyznałam mu całą prawdę. Od tego czasu Joe przychodzi do mnie codziennie po szkole, przypuszczam, że czuje się winny za to co się stało. Tak czy owak Joe powinien zostać komikiem – jest świetny w tej roli. Ostatnio wyznał mi, że chciał nim zostać, ale jego marzenia skończyły się na nosie klauna za 60 centów. Opowiadał mi też, że kiedy był mały założył sobie na głowę tamburyn i nie mógł go zdjąć. Zajął się tym dopiero jego dziadek, który był strażakiem.

Ale prawdziwą naturę średniego Jonasa poznałam dopiero w sobotę. Serwując po necie odkryłam Joe’go tańczącego w trykocie do „Single Ladies”. Zajęło mi trochę by upewnić się czy to, aby na pewno, ten sam Joseph Adam Jonas, którego znam, a gdy już była tego świadoma nie mogłam się powstrzymać od śmiechu. Popłakałam się ze śmiechu na widok Dangera w obcasach. Nie wiedziałam, że mężczyznę stać na coś takiego.

Dwa dni później spotkaliśmy się w John Cafe.

- Cześć Roni... zobacz, co znalazłem u ciebie ostatnio pod łóżkiem – twoją sweet fotkę w stroju baletowym (bałam się, że odkrył moja tajemnicę, ale na szczęście było zdjęcie z przed lat)

- Błagam cię, miałam wtedy może 8 lat.

- I co z tego? Zdjęcie takiej Roni byłoby warte miliony, gdybyś była sławna. Wyglądasz na nim oszałamiająco – uśmiechnął się.

- Przestań, oddawaj mi to!!!

- Podrzesz to. Niczego ci nie oddam zatrzymam sobie na pamiątkę

Próbowałam mu je odebrać różnymi sposobami przez jakieś pół godziny aż wreszcie przypomniałam sobie o…

- A czy Blanda (to taka laska, w której się podkochuje) widziała twoją zniewalającą wersję „Single Ladies”?

-  Nie zrobisz tego. Gdzie to znalazłaś?? – w życiu nie widziałam go takiego zawstydzonego i jednocześnie zdenerwowanego.

- Joseph nawet bezdomni mają Internet. Nie pokarzę jej tego jak mi oddasz to zdjęcie.

- Jesteś okropna. Masz tutaj, ale Blandzie ani słowa

- Tak jest proszę pana, o niczym się nie dowie. A na pewno nie o de mnie.

- Muszę to dziś wziąć i usunąć.

-Powodzenia, nie wiesz, że co raz trafi do Internetu zostaje tam już na zawsze? Ale powiem ci, że nieźle wyrzeźbiło ci się w tym trykocie ciało.

-Trzeba przyznać, że całkiem nieźle w nim wyglądałem, ale i tak było to upokarzające – zaczął się śmiać. Najbardziej lubiłam w nim to, że potrafił się śmiać z samego siebie.

Wychodząc z kawiarni postanowiłam się odważyć  i zapytać o Kevina:

- Jak się ma Kevin?

- Całkiem nieźle. Wczoraj wyjechał na tydzień do L.A.

______________________________________________________________________________

Rozdział specjalnie dla Agi, mam nadzieję, że będzie się tobie i innym podobał. Korzystając z okazji chciałabym życzyć wam razem z Anią szczęśliwego Nowego Roku, żeby był lepszy niż 2012 i żeby chłopcy w końcu do nas zawitali.:) Trzymajcie się X

p.s. od Ani: Ja chciałabym zadedykować ten rozdział Hani ;) ona już wie dlaczego ;)